Roofdieren en prooidieren, wat ben jij?
Nu de koersen niet meer spectaculair stijgen, stappen ze uit met verlies. Ze houden het voor gezien. Same old story. Tegen een persoon die met verlies verkoopt staat...
een ander die met winst koopt. Hallo slimme winnaars!
Daarom spreek ik op de beurs ook altijd over roofdieren en prooidieren.
JA MAAR…
De prooidieren hebben geen ongelijk. De koersen stijgen inderdaad niet meer zo spectaculair als pakweg twee jaar geleden. Sterker nog; de koersen zijn sinds ongeveer een jaar hard gedaald.
En dat is waar het prooidier een enorme fout maakt. Een prooidier start met het idee dat investeren in aandelen een sexy, snelle manier van investeren is. Een “lekker snel rijk worden” fantasie. Maar dat is het niet. En dat is het ook nooit geweest. Je investeert middels aandelen in bedrijven. En de meerderheid van de bedrijven is gewoon suf. Niets spannends aan.
ALTIJD MAAR DIE HOOP
Het prooidier hoopt na het kopen van zijn/haar eerste aandeel binnen een jaar over de boulevard in Marbella te flaneren. De heertjes in hun blote bast en dan semihot uit hun gehuurde Lamborghini kruipen. Terwijl ze stoer en tegelijk verleidelijk in de iPhone van hun mattie staren, wanen ze zich Instagram ready.
De meiden hopen dat zij, gehuld in een “Bossbabe” shirt, nagestaard worden door alle stumperds die geen aandelen hebben. Terwijl ze zwierig met hun Louis Vuitton tas zwaaien en deze tijdens het flaneren even naast hun Louboutin’s zetten zodat iedereen hun So Kate’s kan zien.
In werkelijkheid zitten zowel de heertjes als de meiden inmiddels alweer gewoon thuis bij pap en mam op de bank terwijl ze op hun beleggersrekeningetje een paar honderd euro in de min staan.
Hoop is namelijk geen strategie. Hoop is uitgestelde teleurstelling.
MAAR NU KOMT HET
Waarom wordt de aandelenbeurs de grootste geldmachine op aarde genoemd? Reken maar even met me mee:
In een diepsaaie week doet de beurs bijvoorbeeld een schamel plusje van +0.3%. Vervolgens een minder weekje van -0.4%. Om vervolgens weer iets op te krabbelen met 0.8%. Ik geef maar een paar saaie voorbeelden. En de week daarna weer een minnetje.
Maar stel nou eens dat je gemiddeld per week over een heel jaar +0.2% hebt gedaan. Dan heb je echt niet wekelijks op vrijdagavond met een feestneus, juichend op de bank staan springen van geluk. De kans dat je jezelf wekelijks in de spiegel aankeek en er een beursbaas grommend van genot terugstaarde is klein.
Een percentage van +0.2% valt helemaal niet op wanneer je het wekelijks mag bijschrijven.
Maar doe die 0.2% eens maal 52 weken. Dat heb je op jaarbasis gewoon een rendement van 10.4% gemaakt. Tandjes gekkenhuis malle Harrie in de snackbar! Nu sta je ineens heel anders voor die spiegel. Je bent een wandelend beursgenie!
En dat is waarom aandelen van die enorme rijkmakers zijn. Je moet ze de tijd geven om te marineren. Je moet ze lucht geven. En water. En tijd. En precies dat is het onderdeel dat prooidieren maar niet willen begrijpen.
